Fartuch, fartuszek — z niemieckiego Vortuch: vor = przed, na wierzchu, Tuch = sukno.
Nie sądzę, by dzieci naszych dzieci wiedziały jeszcze, co to jest fartuch.
Podstawowym przeznaczeniem babcinego fartucha była ochrona sukni pod spodem, ponieważ babunia miała ich tylko kilka. Ponadto łatwiej było uprać sam fartuszek niż suknię, a wychodziło na niego niewiele materiału. Oprócz tego służył jako łapka do przesuwania gorących garnków na piecu.
Był wspaniały do ocierania dziecięcych łez, a niekiedy bywał nawet używany do przetarcia brudnych uszu.
Z kurnika babcia w fartuszku przynosiła ostrożnie jaja, hałaśliwe pisklęta, a czasami nie do końca wylęgnięte jaja, które wykluwały się potem w podgrzewanym piecu.
Kiedy przychodzili goście, takie fartuchy były idealnym ukryciem na wstydliwych dzieci…
Gdy zaś robiło się chłodniej, Babunia zawijała go sobie na ramiona.
Owe wielkie stare fartuchy ocierały z potu wiele czół pochylających się nad gorącą kuchnią na węgiel drzewny.
W fartuchu przynoszono do kuchni patyki i szczapki na rozpałkę.
Wszystkie warzywa z ogrodu przybywały do kuchni wewnątrz fartucha.
Podczas łuskania ziaren fasoli mieściły się tam strąki.
Jesienią fartuch służył do przynoszenia jabłek opadłych w sadzie.
Kiedy zajechali z drogi nieoczekiwani goście, to aż dziwne, ile mebli taki stary fartuch mógł odkurzyć w ciągu sekund.
Gdy obiad był już gotów, Babunia wychodziła na ganek powiewając fartuchem i wszyscy od razu wiedzieli, że nadeszła pora wracać z pola na posiłek.
Długo potrwa, zanim ktoś wynajdzie coś takiego, co potrafiłoby zastąpić ów ,,staroświecki fartuch”, który miał tak wiele przeznaczeń.
PAMIĘTAJ:
Babcia miała zwyczaj ustawiać gorącą szarlotkę na oknie, by przestygła. Jej wnuczki ustawiają na tym oknie swoje ciasta, by je rozmrozić.
Dzisiaj można by oszaleć, zastanawiając się, ile zarazków było na takim fartuchu.
Nigdy niczego nie złapałam z babcinego fartucha — tylko miłość…
Apron — formerly napron — old French naperon = a large cloth; augumentative form of old French nape = a cloth (Fr. nappe); low Latin napa, corruption of Latin mappa = a napkin, cloth.
The History of 'APRONS’
I don’t think, kids of our kids know what an apron is.
The principal use of Grandma’s apron was to protect the dress underneath because she only had a few. It was also because it was easier to wash aprons than dresses and aprons used less material. But along with that, it served as a potholder for removing hot pans from the oven.
It was wonderful for drying children’s tears, and on occasion was even used for cleaning out dirty ears.
From the chicken coop, the apron was used for carrying eggs, fussy chicks, and sometimes half-hatched eggs to be finished in the warming oven.
When company came, those aprons were ideal hiding places for shy kids..
And when the weather was cold Grandma wrapped it around her arms.
Those big old aprons wiped many a perspiring brow, bent over the hot wood stove.
Chips and kindling wood were brought into the kitchen in that apron.
From the garden, it carried all sorts of vegetables. After the peas had been shelled, it carried out the hulls.
In the fall, the apron was used to bring in apples that had fallen from the trees.
When unexpected company drove up the road, it was surprising how much furniture that old apron could dust in a matter of seconds.
When dinner was ready, Grandma walked out onto the porch, waved her apron, and the men folk knew it was time to come in from the fields to dinner.
It will be a long time before someone invents something that will replace that 'old-time apron’ that served so many purposes.
Send this to those who would know (and love) the story about Grandma’s aprons.
REMEMBER:
Grandma used to set her hot baked apple pies on the window sill to cool. Her granddaughters now set theirs on the window sill to thaw.
They would go crazy now trying to figure out how many germs were on that apron.
I don’t think I ever caught anything from an apron – but love…
Tłumaczenie własne.