Jarzębina czerwona

Najpierw tę piosenkę śpiewała ciocia na naszych leśnych spacerach, gdy odwiedzałam Ją podczas wakacji. W Jej wykonaniu była to najsmutniejsza piosenka o zmarnowanej młodości – – –
Potem dopiero poznałam oryginalną wersję – rosyjską – Riabina kudriawaja. Nie bardzo mi początkowo pasowało, że jarzębina czerwona w oryginale wcale czerwona nie jest, a głównie ma „biełyje cwiety?”, ale jakoś się do tego przyzwyczaiłam.
W końcu poznałam nuty, nauczyłam się grać tę melodię na flecie. Nawet przekazałam tę wiedzę dalej, ucząc kilku kumpli.
Zawsze jednak w tle pięknej tej melodii słyszę tęskny śpiew cioci – kobiety samotnej i dobrej, idącej na grzyby ze mną, swą chrzestną córką. Tak, nadal jestem sentymentalna…

Oto tekst w obu wersjach:

Muzyka: Ewgienij Rodygin
Słowa: M. Pilipienko (słowa polskie: Anna Jakowska)

Jarzębina czerwona

Zapadł cichy wieczór, już ucichł wiatru wiew.
Gdzieś w oddali słychać harmonii tęskny śpiew.
Biegnę wąską dróżką, co pośród gór się pnie,
Bo pod jarzębiną dwóch chłopców czeka mnie
     Jarzębino czerwona, któremu serce dać
     Jarzębino czerwona, biednemu sercu radź
Jeden dzielny tokarz, a drugi kowal zuch.
Cóż mam biedna robić, podoba mi się dwóch.
Obaj tacy mili, a każdy dzielny druh.
Droga jarzębino, którego wybrać, mów.
     Jarzębino czerwona, któremu serce dać
     Jarzębino czerwona, biednemu sercu radź
Tylko jarzębina poradzić może mi.
Ja nie mogę wybrać, choć myślę tyle dni.
Przeszła wiosna, lato, już jesień złotem lśni.
Już się ze mnie śmieją dziewczęta z mojej wsi.
     Jarzębino czerwona, któremu serce dać
     Jarzębino czerwona, biednemu sercu radź

Уральская рябинушка
Вечер тихой песнею над рекой плывет,
Дальними зарницами светится завод,
Где-то поезд катится точками огня,
Где-то под рябинушкой парни ждут меня.
     Ой, рябина кудрявая, белые цветы,
     Ой, рябина, рябинушка, что взгрустнула ты.
Лишь гудки певучие смолкнут над водой,
Я иду к рябинушке тропкою крутой.
Треплет под кудрявою ветер без конца
Справа кудри токаря, слева – кузнеца.
     Ой, рябина кудрявая, белые цветы,
     Ой, рябина, рябинушка, что взгрустнула ты.
Днём в цеху короткие встречи горячи,
А сойдемся вечером – сядем и молчим.
Смотрят звёзды летние молча на парней,
И не скажут ясные, кто из них милей.
     Ой, рябина кудрявая, белые цветы,
     Ой, рябина, рябинушка, что взгрустнула ты.
Кто из них желаннее, руку сжать кому,
Сердцем растревоженным так и не пойму.
Оба парня смелые, оба хороши,
Милая рябинушка, сердцу подскажи.
     Ой, рябина, рябинушка, оба хороши
     Ой, рябина, рябинушка, сердцу подскажи.

Riabina kudriawaja

Wietier tichoj piesnieju nad riekoj pływiot
dalnimi zarnicami swietitsia zawod
gdie-to pojezd katitsia toczkami ognia
gdie-to pod riabinuszkoj parni żdut mienia
     Oj, riabina kudriawaja biełyje cwiety
     oj, riabina-riabinuszka, czto wzgrustnuła ty?
Lisz gudki piewuczije smołknut nad wodoj
ja idu k riabinuszkie tropkoju krutoj
Trieplet pod kudriawoju wietier biez konca
sprawa kudri tokaria, slewa – kuznieca
     Oj, riabina kudriawaja biełyje cwiety
     oj, riabina-riabinuszka, czto wzgrustnuła ty?
Dniom w cechu korotkije wstrieczi goriaczi
a sojdiomsia wieczerom – siadiem i małczim
Smotriat zwiozdy letnije mołcza na parniej
i nie skażut jasnyje kto iz nich milej
     Oj, riabina kudriawaja biełyje cwiety
     oj, riabina-riabinuszka, czto wzgrustnuła ty?
Kto iz nich żełannieje, ruku sżat’ komu
serdcem rastriewożennym tak i nie pojmu
Oba parnia smiełyje, oba choroszy
Miłaja riabinuszka, serdcu podskaży
     Oj, riabina-riabinuszka, oba choroszi
     Oj, riabina-riabinuszka, serdcu podskaży

Tagi: Jarzębina czerwona