Ostatnio pojawiło się mnóstwo ważek. Najrozmaitsze gatunki. Wczoraj długo obserwowałam lot największej z nich – żagnicy zielonej. Szybowała, kręcąc kółka w jednym miejscu. Tu zebrały się szablaki krwiste (samiczki są żółtobrązowe – wyraźnie mniej jaskrawe od czerwonych samczyków). Te giętkie i eleganckie owady mało kto posądzałby o drapieżność. A jednak gwałtowne zwroty lotu żagnicy, które obserwowałam służą polowaniu – zjadają w locie rozmaite owady. Ciekawostką jest, że smukłe nogi ważek, zaopatrzone w pazurki, są nazbyt słabe, by utrzymać ciało poziomo, więc z zasady ważki siadają na ukośnych płaszczyznach, raczej wisząc zaczepione owymi pazurkami, aniżeli przysiadując. Nogi te służą głównie do chwytania zdobyczy.

Niestety, na południu Polski znowu powodzie. Jeszcze nie do końca zeszła poprzednia fala powodziowa, jeszcze ludzie mieszkają w szkołach, bo woda zabrała im wszystko – a tu kolejne deszcze. Przez naszą okolicę przeszły dziś trzy burze.
W Beskidach osuwają się domy – woda podmyła cienką warstwę gleby na skale i budowle tracą stabilność. Warta wylała. Wisła pod Sandomierzem znowu się podnosi.
Wielce prawdopodobne, że są to skutki wybuchu wulkanu na Islandii, którego pyły znalazły się w całej atmosferze. Teraz powodują przeciążenia chmur. Niektórzy twierdzą, że może tak być jeszcze przez najbliższe 2-3 lata… Nie mamy wpływu na działalność wulkanów. Zamieszkujemy jedynie cienką skorupę wokół płonącego jądra Ziemi. Politycy starają się wzajemnie obwiniać o zaniedbania i skutki powodzi. Sensu w tym niewiele, hałasu sporo.
Znowu zagrzmiało – – –

[Rossman – Skarb]

Chwile przerwy wykorzystuj na oderwanie się od otoczenia. Włącz płytę CD z relaksującą muzyką, śpiewem ptaków lub szumem wody. Zmęczenie i stres znikną błyskawicznie.

Próbowałam, ale jak wystawiam kolumnę na parapet, to ptaki zagłuszają relaksującą płytę. I to jest dopiero męczące i stresujące 🙂

Przez kilka lat w naszym ogrodzie mieszkało wiele jaszczurek zwinek, polubiliśmy je, nauczyliśmy się odróżniać ich płeć i wiek… Miło było popatrzeć, jak wygrzewały swe łuski w słońcu.

A potem pojawił się pies – żwawa młoda dalmatynka, która jaszczurki traktowała jako zabawki dla swego instynktu łowieckiego. Spotykaliśmy więc poturbowane zwinki, czasem bez ogonków (co im w dalszym życiu zbytnio nie przeszkadza), w ogóle było ich jakby mniej.

Może miały jeszcze innych wrogów, którzy skutecznie przetrzebili minipopulację naszych jaszczurek. Od końca marca do końca września przez pół roku czyhają na nie również ptaki – sowy, myszołowy i kruki. Pojawiają się tu również inni ich wrogowie – różne łasicowate.

Ostatnio jednak z radością odkryliśmy zielonego jaszczura wśród kamieni w ogrodzonej części ogrodu. Jego jaskrawa zieloność jest fascynująca – to strój godowy, który stara się zaimponować brązowoburym samiczkom. Prawda, że piękny?

Wczoraj wieczorem sąsiad rozmrażał wodę w zamarzniętej rurze i zasnął podczas tej operacji.
Pięć jednostek straży pożarnej przez kilka godzin gasiło pożar. Musieli zrywać dach.

---

Dzisiaj nad ranem było -24°C.
Pogorzelisko wygląda okropnie. Sąsiedzi wynoszą rzeczy…

---

Od dwóch dni mieszkamy z akumulatorem samochodowym.