Fartuch, fartuszek — z niemieckiego Vortuch: vor = przed, na wierzchu, Tuch = sukno.
Nie sądzę, by dzieci naszych dzieci wiedziały jeszcze, co to jest fartuch.
Podstawowym przeznaczeniem babcinego fartucha była ochrona sukni pod spodem, ponieważ babunia miała ich tylko kilka. Ponadto łatwiej było uprać sam fartuszek niż suknię, a wychodziło na niego niewiele materiału. Oprócz tego służył jako łapka do przesuwania gorących garnków na piecu.
Był wspaniały do ocierania dziecięcych łez, a niekiedy bywał nawet używany do przetarcia brudnych uszu.
Z kurnika babcia w fartuszku przynosiła ostrożnie jaja, hałaśliwe pisklęta, a czasami nie do końca wylęgnięte jaja, które wykluwały się potem w podgrzewanym piecu.
Kiedy przychodzili goście, takie fartuchy były idealnym ukryciem na wstydliwych dzieci…
Gdy zaś robiło się chłodniej, Babunia zawijała go sobie na ramiona.
Owe wielkie stare fartuchy ocierały z potu wiele czół pochylających się nad gorącą kuchnią na węgiel drzewny.
W fartuchu przynoszono do kuchni patyki i szczapki na rozpałkę.
Czytaj dalej