Lata świetlne temu zapisałam ładnych kilka kartek (epoka to była przedpecetowa) pod tytułem wielce prowokującym: Mój Rachunek Nieprawdopodobieństwa. Trochę z czasem przyżółkły, ale przeżyły wszak kilka przeprowadzek. Dzisiaj przedstawię z nich drobne wypisy:
Tyle zostało. A potem okazało się, że wielcy matematycy opracowali już matematykę chaosu, której istnienie przeczuwałam w swym zainteresowaniu nieprawdopodobieństwem. Kilkanaście lat temu dorwałam się do książki Iana Stewarda Czy Bóg gra w kości? – i nie mogłam się od niej oderwać.
To wszystko jest tak pięknie nieprawdodpobne.
Postanawiam zrobić większą stronkę o grze w kości. Zaczęłam już – od najprostszego algorytmu gry. Ważne, że działa i że da się rozbudować. Mam też sporo materiałów…
Internauta grywa w kości, nie mówmy na razie o panachbogach.
Mój Adobe Photoshop 6.0 nie tylko się zestarzał, ale jego legalność ciągle pozostawiała sporo do życzenia (niby prezent, ale nie będę udawać, przecież kupiony był na Koronie – no to co, że nie przeze mnie).